4."Jeśli ktoś prosi o pomoc to ją otrzyma"

Irelia dużo ćwiczyła. Udało jej się pokonać Karmę w pojedynku (oczywiście nie na śmierć i życie). Jej broń doskonale służyła za tarczę, jeśli się złożyła. Styl Hiten nie był łatwy ale za to szybko wszedł Irelii w pamięć. Każdy cios dawał jej więcej energii. Opanowała już podstawowe umiejętności ale brakowało jej jednej rzeczy, a mianowicie jakiejś mocy która objawiała się każdemu z mieszkańców świata. Brakowało jej tego do zajęcia miejsca po swoim ojcu, swojego miejsca.Właśnie dlatego nie czuła się wojowniczką, nie była nią po prostu.

-Noxiańczycy- powiedział Garen- Nie wiem jak ty Jarvanie ale ja idę ich zabić
-Garenie, spokojnie nie możemy narażać swojego życia dla...
-Nie możemy? Ionia nam pomogła i to o wiele bardziej! - wtrąciła Lux- Lito walczył z tobą zostawiając swój własny kraj! Pomogli nam w walce z Noxiańczykami i to dzięki nim wygraliśmy
-Jarvanie przynosisz hańbę- rzekł Garen- Jeśli ktoś prosi o pomoc to ją otrzyma, a przynajmniej w Demacji
-Garenie, niech ci będzie Ionia otrzyma pomoc
-Dziękujemy
-Luxanno gdzie się wybierasz- zapytał Jarvan widząc blondynkę z różdżką i torbą w ręce
-Jeśli tu nie mogę to idę spalić kilku Noxian
-Luxanno twoja matka mi cię zostawiła
-La la la nic nie słyszę
-Naprawdę?- zapytał zirytowany Jarvan
-Światło?
-Pakuj się
-Naprawdę?
-Nie na pół niby
-Dziękuje
____________________________________________________________________________
Proszę o komentarze. Ta notka jest bardzo krótka, gdyż aż bo nie mam ochoty pisać przed feriami długiej notki, a tak szczerze musiałabym opisać kolejny wątek, który będzie bardzo bardzo długi. Informacion: jeśli będzie 20 komentarzy pod następną notką to będzie stronka z bohaterami :)